Τα πράγματα στο μπάσκετ είναι απλά! Πρόκειται για το πιο αξιοκρατικό άθλημα παγκοσμίως, όπου ο καλύτερος 99 φορές στις 100 θα κερδίσει. Πολλώ δε μάλλον σε μια σειρά αγώνων. Εκεί φαίνεται η καλύτερη ομάδα και εκείνη που μπορεί να έχει την ίδια διάρκεια σε βάθος χρόνου. Και στην προκειμένη περίπτωση η Φενέρμπαχτε ήταν καλύτερη από τον Παναθηναϊκό και πήρε δίκαια και καθαρά το εισιτήριο του φάιναλ φορ.
Από την άλλη οι 'πράσινοι' είχαν την ευκαιρία τους, αλλά δεν μπόρεσαν να την εκμεταλλευτούν. Κρατούσαν στα χέρια τους το πλεονέκτημα της έδρας, είχαν το μομέντουμ, την ψυχολογία και τον ενθουσιασμό, αλλά... ατύχησαν να πέσουν σε μια από τις καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης! Αλλωστε, όταν είναι πλήρης, είναι ικανή να νικήσει οποιονδήποτε αντίπαλο και να θεωρείται αυτήν τη στιγμή ως το φαβορί (λόγω και της έδρας) για την κατάκτηση του πρώτου τροπαίου της, στην 3η συνεχόμενη συμμετοχή της σε φάιναλ φορ.
Ο Παναθηναϊκός πλήρωσε α) την υπερβολική -και ίσως αδικαιολόγητη- σιγουριά που του έδινε το 14/15 του ΟΑΚΑ κατά τη διάρκεια της κανονικής περιόδου, β) τον άκρατο ενθουσιασμό που έμελλε να γυρίσει μπούμερανγκ, γ) το κάκιστο δεύτερο ημίχρονο του πρώτου αγώνα, το οποίο -στην ουσία- προδιέγραψε τη συνέχεια των αγώνων, δ) το κακό διάβασμα του Πασκουάλ στον αντίπαλο και ε) τις κάκιστες εμφανίσεις βασικών παικτών όπως οι Καλάθης και Γκιστ στο πιο κρίσιμο σημείο της σεζόν. Από την άλλη, οι παίκτες της Φενέρ ήταν με το μαχαίρι στα δόντια, τους βγήκαν τα δύο πρώτα ματς και στην Τουρκία ήταν απίθανο να χάσουν το παιχνίδι.
Ο Τσάβι Πασκουάλ έχει και εκείνος από την πλευρά του μερίδιο ευθύνης. Μπορεί η ομάδα να μην είναι δική του, μπορεί να μην έχει επιλέξει εκείνος τους παίκτες, μπορεί το μπάσκετ που έχει στο μυαλό του να προϋποθέτει άλλα... συστατικά, αλλά στον τομέα της ψυχολογικής προετοιμασίας, του διαβάσματος και της ετοιμότητας που έπρεπε να έχει ο Παναθηναϊκός στα πλέι οφ πήρε κάτω από τη βάση. Ομως ελαφρυντικά υπάρχουν, αφού ουδέποτε είχε ομάδες που έπαιζαν με το ένστικτο και όχι με την μπασκετική λογική.
Και φτάνουμε στη διοίκηση. Ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος έβαλε φέτος βαθιά το χέρι στην τσέπη και έφερε παίκτες από το πάνω ράφι για πρώτη φορά ύστερα από πέντε χρόνια. Ουσιαστικά μετά την εποχή του 'rebuild' και του 'διαζυγίου' με τον Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Το αν 'έδεσε' το γλυκό στο παρκέ είναι... άλλη ιστορία. Το σίγουρο είναι ότι δυνάμωσε την ομάδα με τις κινήσεις που έκανε δείχνοντας ότι δεν υπολογίζει τα χρήματα. Αλλωστε το απέδειξε ξανά, όταν την παραμονή του πρώτου αγώνα με τη Φενέρ πήγε στην προπόνηση και έταξε πριμ 250.000 ευρώ σε περίπτωση πρόκρισης στο φάιναλ φορ. Η ευθύνη που έχει; Ως οπαδός της ομάδας (και όχι ως αφεντικό) μεγάλωσε τον πήχη των προσδοκιών με διάφορες αποθεωτικές αναρτήσεις στα social media θέλοντας να εκφράσει την ανυπομονησία του και τη λαχτάρα του για την επιστροφή στην τελική φάση της διοργάνωσης. Το γεγονός αυτό έφερε επιπρόσθετο άγχος και πίεση στην ομάδα, οι φίλοι των 'πρασίνων' περίμεναν περισσότερα απ' όσα μπορούσαν να κάνουν οι παίκτες, με αποτέλεσμα να εμφανίσει η ομάδα αυτήν την εικόνα στα τρία ματς.